Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Rhinanthus pseudoantiquus & Veronica urticifolia

fotò
fotò
Tartarèio(-fausso-antico)

Rhinanthus pseudoantiquus

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Autre noum : Crèsto-de-gau.

Nom en français : Rhinanthe pseudoantique.

Descripcioun :
Aquesto tartarèio, o cresto-de-gau, es uno planto dins proun raro, soulamen couneigudo de quàuqui relarg proche dóu Mercantour. Se recounèis à si bratèio e sepalo bourrihudo e subretout à si flour que vènon roujo emé l'age. La dènt, vióuleto, de la labro d'en aut, a si bord redoun e fai de 0,5 à 0,8 mm. La planto èi proutegido en listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).

Usanço :
Li crèsto-de-gau soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune.

Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,8 à 1,2 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 2300 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino
Jun à juliet

Liò : Pelouso - Esboudèu fin
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Rhinanthus pseudoantiquus Kunz, 1969

fotò
fotò
Verounico(-di-fueio-d'ourtigo)

Veronica urticifolia

Plantaginaceae Scrophulariaceae

Nom en français : Véronique à feuilles d'ortie.

Descripcioun :
Aquesto verounico trachis en mato dins li bos fres de mountagno mejano. Si fueio óupousado, un pau en triangle, soun pulèu grando (3 à 10 cm), dentado e sènso pecou, dounon d'èr à-n-aquéli de l'ourtigo. Lis enflourejado porton de pichòti flour roso emé de petalo pelouso.

Usanço :
De recerco an mounstra d'interessanto prouprieta anti-bateriano e pèr lucha contro d'ùni cancer. Èi peréu vulneràri (sougno li plago) e astringènto (remèdi pèr ressara).

Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 700 à 2300 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Bos fres - Faio - Prado à rousèu - Roucas umide
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Cèntre-Éuropo
Ref. sc. : Veronica urticifolia Jacq., 1773

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Rhinanthus pseudoantiquus & Veronica urticifolia

ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges
RRR

Coumpara Tartarèio(-fausso-antico) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Verounico(-di-fueio-d'ourtigo) emé uno autro planto

fotò